نام شهید: محمد درایی
	زندگینامه: شهيد در سال 1342 در خانواده مذهبي و فقير چشم به دنيا گشود دوران مدرسه ابتدايي و راهنمايي در مدرسه محله بهبهاني را تمام كرد و بعد وارد دبيرستان شد و در دوران دبيرستان مصادف شد با انقلاب اسلامي‌و بعد از پيروزي انقلاب پدرش و خانواده به روستاي پدرش برگشت و شهيد هم مدرسه را نيمه تمام گذاشت و همراه پدرش به روستا به نام قلعه چاهكوتاه آمد و در همان زمان جنگ تحميلي شروع شد و شهيد كار كارگري مي‌كرد و امرار معاش براي پدرش و مادرش انجام مي‌داد و بعد به جبهه هاي حق عليه باطل مي‌رفت كه در نوبت آخر زخمي‌شد و بعد اززخمي‌شدن شهيد آمد و دراداره راه بوشهر مشغول به كار و در قسمت ماشين آلات فعاليت و در سال1365 ازدواج كرد حاصل ازدواج شهيد دو فرزند يك پسر و يك دختر بود و شهيد در سال1366 به استخدام شركت نفت خارگ در آمد و هميشه به فكر جبهه بود كه درسال1367 در محل كارش اعزام به جبهه شد و درتاريخ 17/5/67 به شهادت رسيد و هدفي كه داشت دست يافت .
	خاطرات: راوي: حسين بنده دو خاطره از شهيد دارم كه خدمتتان عرض مي‌كنم . يكي عزيمت شهيد در سال 1365 در يك شب كه باران باريد و تمام جا ها سيل فرا گرفته بود و رودخانه فصلي به نام رودخانه كره آب آورده بود و جاده برازجان ـ بوشهر 7 كيلومتر آب گرفته بود و همه مردم روستا كه به شهر مي‌رفتند به سر كارهيشان پشت آب ايستاده بودند و منتظر فروكش شدن آب بودندشهيد آمد با خودرويش وگفت من به اميد خدا به آب مي‌زنم و مي‌روند و زد به قلب آب و آب خودرو شهيد را تا فاصله جابجا كرد و داشت مي‌برد كه بوسيله يك چوب آن را نگه داشت و شهيد از آب عبوركرد .خاطره ديگر شهيد در ورزش و رشته فوتبال علاقه اي زياد داشت و در يك دوره بازيها كه به نام شهيدان منطقه از طرف بسيج سپاه پاسداران گذاشته بود و تيم شهيد به نام اميد قلعه در بازيها شركت كرده بود و در يكي از بازيها با يكي ازتيمها كه ازنظر اعضاي تيم مقابل ارتباط نزديكي با هم داشتند وقبل ازبازي با همديگر شوخي مي‌كردند و در آن بازي تيم اميد 2 – 1 شكست خورد و دريكي ازگلها شهيد چون دروازه بان بود مقصر اصلي بود و وقتي بازي تمام شد بنده يك لحظه نگاه كردم ديدم شهيد درگوشه از زمين نشسته بود رفتم كنارش ديدم دارد گريه مي‌كند گفتم چرا گريه مي‌كنيد گفت مقصر اصلي شكست من هستم و آن را دلداري دادم به خانه بروم روحش شاد و روانش پاك باد. خاطراتي در خصوص شهيد محمد درائي شهيد محمد درائي در وران بازيكني خود ابتدا در تيم قيام ناسيونال تازه تأسيس عضويت داشت كمكم تيم هاي قيام تل اشكي و قلعه و پرسپوليس ادغام و پس از آن قيام جدا شده و بازيكنان قلعه وچاهكوتاه يك تيم به نام پرسپوليس را ساختند و در واقع بچه هاي تيم قلعه كه چندنفر در تيم هاي آزادي و ساير تيم ها بودند پيوستند . محمد درايي هم به عنوان دروازه بان تيم پرسپوليس قرار داشت . او در تيم پرسپوليس تعصب خاصي داشت .يادم مي‌آيد كه با تيم آزادي چاهكوتاه در زمين چاهكوتاه مسابقه داشتيم در آن مسابقه محمد درايي ابتدا وارد زمين شد و دروازه بان بود درنيمه اول دو گل خورد و مابقه دو بر يك بود در نيمه دوم ازبس ناراحت بود گفت ديگرنمي‌توانم دروازه بان بايستم .ديگرهيچ چيز را نمي‌توانم تحمل كنم و جاي خود را به اينجانب داد و وقتي من در درون دروازه ايستادماو نيز دركنار دروازه ايستاده بود و تا آخرمرا راهنمايي ميكرد . البته منهم دو گل خوردم و در نهايت بازي به نفع ما 5 بر 4 تمام شد ولي خاطرات با محمد بودن هرگز فراموش نمي‌شود .
	وصیت نامه شهید: اذالسماء انفطرت و اذالكوكب انتثرت و اذالبحار فجرت واذالقبور بعثرت. علمت نفس ما قدمت و اخرت، يا ايها الانسان ما غرك بربك الكريم (سوره انفطار) آنگاه كه آسمان بشكافد و پاره گردد و آنگاه كه ستارگان فرو ريزند و آنگاه كه درياها درهم كشانند و آنگاه كه گورها برشورند، هركس آنچه را پيش فرستاده و آنچه پس انداخته است بداند. اي آدمي‌! چه چيز تو را نسبت به پروردگار و بزرگواري بخشنده‌ات فريب و مغرور ساخت.بدانيد كه اين قرآن همان خيرخواه و نصيحت‌گويي است كه فريب و خيانت در آن راه ندارد و راهنمايي است كه جز به راه راست، راهي نمي‌رود و خير دهنده‌اي است كه دروغ نمي‌گويد.هيچ كس با قرآن ننشست، جز آنكه به او افزوده شد و چيزي از او كاسته نگرديد. بصيرت و هدايتش افزون شد و گمراهي و نابينايي‌اش كاسته گرديد. و بدانيد كه پس از قرآن، به هيچ راهنمايي نياز نماند و پيش از قرآن، هيچ كس از هدايت بي نياز نبوده است. پس درمان دردهاي خود را از آن بجوييد و در سختي‌ها از آن كمك بخواهيد، زيرا در اين قرآن، شفاي بزرگترين دردها كه همان كفر و نفاق و تباهي و گمراهي است، مي‌باشد. (نهج البلاغه) ملتي كه شهادت براي او سعادت است پيروز است . ( امام خميني ) درود بر رهبركبير انقلاب اسلامي‌و سپاس من به تمامي‌امت شهيد پرور ايران .اينجانب جان نثارمحمد درائي كه با اهداء جان خودمي‌روم تا كفر و نفاق را ريشه كن كنم و با چند كه يك گل نمي‌تواند بها باشد ولي اميدي براي بهار است و تنها خواهشي كه اين حقير دارم هميشه ياور اسلام و مسلمين باشيد امروز افتخارمان اين است كه در راه عقيده اي جهاد مي‌كنم كه به حقانيت آن كاملاً آگاهيم غير از اين برايتان راهي نمي‌ماند يا پيروز مي‌شويم يا شهادت را چون اسلحه اي مرگبار بر سر دشمن فرود آوريم خدايا من را در راهت ثابت قدم دار . پدر و مادرم از صميم قلب سلام مي‌كنم مرا ببخشيد در آرزوي شهادت و به اميد جهاد در راه خدا و امام امت مي‌روم . و تو اي مادرم همچون كوه استقامت كن لحظه اي از ياد خدا غافل مباش و زينب وار با ناملايمات دست و پنجه نرم كن خدا پشتيبانتان .ما را از دعا فراموش نكنيد .دوستانم خداحافظ . رهرو اسلام و امام باشيد ، خدا يا وقتي به خاكم مي‌سپارند يادم باش چون من هميشه به يادت بوده ام ، زنده باد پيش مرگان روح ا… خدا يار و ياورتان باد .
	تاريخ شهادت:   17/5/67